Term | Betekenis |
---|---|
iengel |
iengel engel: W. (Mdb.; Amd.; Njoos.; Osb.; Dob.); Z.B. (Lwd.; Hkz.; Ha.; Ktg.; ler.; Wmd.; Kb.). N.B. (Wsk.); Z.V.W. (Bks.; Obg.; Cz.; Bvt.; Rtc.); G.; Ofl. (Odt.); ingel: geg. d. Z.B. (Wolf.); Z.V.W. (Bks.); Pl.; L.v.H.; Ofl. (Mdh.; Smd.; Azn.). Aant. de uitspr. engel thans overwegend ook waar bovenstaande vormen nog niet verdwenen zijn.
|
Iengelsman | Iengelsman Ingelsman Engelsman (ouderw.; verg. voor deze vormen iengel ingel): d'n iengelsman enz. de Engelse ziekte: Da kind eit d'n iengelsman: W. N.B. (Wsk.); Sch.-D. (No.; Bns.); G. (Odp.); Aant.: Zr.; Zn. geven in deze bet. d'n engelsman. |
iengene | |
iengte |
iengte engte benauwheid: In d'iengte zitte: in het nauw zitten: zeld. geg. d. W. (omg. Mdb:). Z.B. (Hkz.); T. (Scherp.).
|