Zeeuws woordenboek

Zoek in het woordenboek

Woordenboek(en)

Term Betekenis
jak

jak nauwsluitend lijf (bovenkleding) met schoot. Alg. doch zie voor plaats. benaming als onderdeel d. boerinnedracht: fiek; halfgat; 'emdrok; lief; mantel. Uitdr.: iem. 't jak uutbo(r)stele(n) -bossele(n): iem. de mantel uitvegen e. geducht standje maken: m.m. W.; Z.B. (Ndp.; Ha.; Kpl.; Wmd.; ler.; de.;
Kb.); T. (Scherp.); Sch.-D. (Kwv.; No.;Bh.; Rns.; Ow.; Bns.); L.v Ax.; G.(Gdr.); Ofl.; var.: lem. z'n jas uutbossele: Wolf.; Hkz.; de jas uutbostelen: Obg.; de rok ...: Bvt.; Atm.; 't vest ...Bks.; 't jak uutboe:ne: Odp.; 't jak uutwasse(n): Kn.; Bh.
Zie:
Illustratie.
Aant.: vorm v. h. jak in de Walcherse dracht: nauwsluitend met korte schoot waarin brede plooien zijn gevouwen; van boven zeer laag uitgesneden; mouwen kort en strak gevoerd van zwart wollen stof of fluweel; in de halsuitsnijding worden beuk en doek gedragen dit in tegenstelling m. d. Nieuwlandse Zuid-Bevelandse en Axelse dracht.

jak'ond

jak'ond onrustig ongedurig iem.: Sch. (Ng.; Srd.; Dsr.; Bns.); m.m. G. (Gdr.); Ofl. (Mdh.; Smd.; Dl.).
Zie:
jakker
jakpoke;
jaksmoe:l;
jakzie:le.

jakke

jakke(n) (iem.): 1. haasten jagen: W. (omg. Mdb.; Vre.; Osb.; Ok.; Mlk.; Dob.); Z.B.; N.B.; T.; Sch.-D.; G.; Ofl.; Ajje me zò jakt kan'k't êêlemael nie: Osb.; 't Is 'n goe:d kind mè je mot'r laete betieë; ajje d'r gae jakke lae's'-aolles uat d'r 'annen vaole: Ha.


Zie:
jachte(n);
stoeve(n).
2. druk en hinderlijk heen en weer lopen vooral v. kinderen: geg. d. Z.B. (Kpl.; Wde.); N.B. (Col.); T. (Anl.; Mtd.; Po.); Phi.; Sch. (Kwv.; Zn.; No.); G. (Gdr.); Ofl.; Loap nie sò te jakken 'n mens ôôrter draoierig van: Mtd.: Lei niet sò te jakken uut-in-in d'n huzen: Smd.
Zie:
ragge(n).
3. achter de meisjes lopen: W. (Mlk.); N.B. (Kg.); T. (Mtd.); Sch-D.; G. (Gdr.); Ofl. (Mdh.; Smd.; Azn.); Achter de meiden loape jakke dà's aol wat'n kan: Srd.; te veel (veul) jakke: te veel
pretmaken uitgaan: m.m. D. (Bns.); Ofl. (Mdh.; Smd.).
Zie:
kaesjaege(n).

synoniem(en) - jakken
jakker

jakker onrustig iemand wild kind: W. (omg. Mdb.; Osb.; Ok.); N.B. (Col.; Kg.); T. (Anl.; Mtd.); Sch.-D.; G.; Ofl. (Mdh.; Dl.; Azn.); Wat 'n jakkert; gez. v. wilde kinderen: a. bov.; Aant. Gdr.: ook gez. v. e. koe die onrustig heen en weer loopt.
Zie: jak'ond.