Term | Betekenis |
---|---|
jak | jak nauwsluitend lijf (bovenkleding) met schoot. Alg. doch zie voor plaats. benaming als onderdeel d. boerinnedracht: fiek; halfgat; 'emdrok; lief; mantel. Uitdr.: iem. 't jak uutbo(r)stele(n) -bossele(n): iem. de mantel uitvegen e. geducht standje maken: m.m. W.; Z.B. (Ndp.; Ha.; Kpl.; Wmd.; ler.; de.; |
jak'ond |
jak'ond onrustig ongedurig iem.: Sch. (Ng.; Srd.; Dsr.; Bns.); m.m. G. (Gdr.); Ofl. (Mdh.; Smd.; Dl.).
|
jakke | jakke(n) (iem.): 1. haasten jagen: W. (omg. Mdb.; Vre.; Osb.; Ok.; Mlk.; Dob.); Z.B.; N.B.; T.; Sch.-D.; G.; Ofl.; Ajje me zò jakt kan'k't êêlemael nie: Osb.; 't Is 'n goe:d kind mè je mot'r laete betieë; ajje d'r gae jakke lae's'-aolles uat d'r 'annen vaole: Ha.
|
jakker |
jakker onrustig iemand wild kind: W. (omg. Mdb.; Osb.; Ok.); N.B. (Col.; Kg.); T. (Anl.; Mtd.); Sch.-D.; G.; Ofl. (Mdh.; Dl.; Azn.); Wat 'n jakkert; gez. v. wilde kinderen: a. bov.; Aant. Gdr.: ook gez. v. e. koe die onrustig heen en weer loopt.
|