Term | Betekenis |
---|---|
kaeke | kaek(e) kaok(e) kaak wang: m.m. Alg. Ie ei 'n verzwêêrienge an z'n kaeke: Srk.; M'n kaeke doe: sôô 'n zêêre: mijn wang doet zo'n pijn: Aag. Van wie:n is datter êêntje mé die lachepitten in d'r kaeken: ...met die kuiltjes in haar wangen: Ztl.; Uitdr.: Op s'n kaeke kaok(e): dat mocht hij willen: m.m. T. (Scherp.); Z.V.W. (Bks.; Cz.); L.v.H. (Lam.); Wdo.; tegen z'n kaok aon: hetz.: Sto.
|
kaekebakkes | je kaekebakkes je kakement je gezicht (ruw): Z.B. (Ndp.); T. (Tln.); Phi.; G. (Gdr.); Ofl. (Mdh.; Ogp.). |
kaekebêên'uusouwen | kaekebêên'uusouwen 't is .... hij is vel over been: W. (Mdb. en omg. Osb.; Dob.); T. (Anl.); Phi.; mm L.v.Ax.; Ofl. (Odt.); kaekebêênshuushouwe: Gdr.; Aant. Nz.: gez. v. iem. die geen of weinig tanden meer heeft. |
kaekele |
kaekele(n) kaokelen kakelen (als A.N.) m.m. Z.eil.; Z.V.W.; L.v.Ax.; G.; Ofl. kokkelen: L.v.H.
|