Zeeuws woordenboek

waefel waofel m.m. Alg. doch zie
tumelaer;
vuuv'arten
ook voor de gewoonte om bij de oogst en derg. wafels te bakken. Oud liedje:
Lauriene laet de zunne schiene
Laet de regen overgae
En laet de kindjes schôôle gae
Ieder in 'n 'oekje
Mé 'n gebeuterd koekje
En ieder an z'n taefeltje
Mé 'n gebeuterd waefeltje
Amen. geg. d. Dob.

2. waefel waofel mond in 'ouw je waefel enz. zie bij
waffel.

waeg(e) waagstuk: W. (Vre.; Aag.); Z.B. (Wolf.; H.H.; Gs.; Kwd.; Kn.; Ier.; Kb.); N.B. (Col); Kg.); T. (Mtd.; Svn.); Sch.-D. (Zr.; Dsr.; Rns.; Serk.; Ow.; Nwk.; Bns.); Ofl. (Mdh.; Smd.; Dl.); de vorm zonder e-uitg. geg. d. Wolf.; Svn.; Rns.; 't Is 'n 'êêle 'n grôôte waeg(e).

2. waege ergens waege van maeke(n): gewag melding van maken: opg. Z.B. (Stek.); thans nog z.z.; geg. d. Kod.; Ier.; Hkz.; D'r gieng grôôte waege van: er werd veel over gepraat: Z.B. (Stek.) thans nog bev. d. Hkz. Verg. gewag: beweging; drukte; omhaal (p. 275).

waege(n) waoge(n) iets gevaarlijks ondernemen: m. m. Alg. doch zie het veel meer gebruikte
avventu:re(n).

waege(n)maeker waoge(n)maoker m. m. Alg. Aant.: elk dorp van enige omvang had behalve timmerman en smid zijn eigen wagenmaker; zie voor nauwkeurige beschrijving v. d. wagenmakerij J. Vader De wagenmakerij op Walcheren 1961 uitg. Rijksmuseum voor Volkskunde Arnhem en art. waegemaker F. en T. 102 F. d. Eerzamen.
Een scherts. benaming v. wagenmaker was: waegenpompernikkel: Ok. (geg. d. J. Vader).