achteroplôôpe(n)

achteroplôôpe(n) nalopen (iem.): W. (Mdb. en omg.; Srk.); T. (Scherp.); Sch.-D.; Z.V.W. (Bks.; Cz.); G.; Ofl. (Mdh.; Smd.; Dl.); iets (vooral z'n zaken achteroplôôpe(n): nalopen behartigen: Sch.-D. (Kwv.; Dsr.; Zn.; Nwk.; Otl.; Ow.); Ofl. (Mdh.; Smd.).
As Jaone tuuskomt kan ze vò 't eten zurge dan è'k dae gêên achteroplôôpen an: Kwv.
Zie:
achteranlôôpe(n).