aer(e) aeren 1. ader aderen: Z.eil.; G.; Ofl. (Sah.; Anz.); aeren (enk.) aerens; aeder aerens: Ofl. (Mdh.; Ogp.); aoder oaders: Z.V.W.; L.v.Ax.; aojer aojers: L.v.H.; naoier naoiers: Hlt.
2. onderaardse waterader waterloop: W. (Mdb. en omg.; Njoos.; Vre.; Kod.; Grij.; Ok.; Wkp.; Mlk.); Z.B. (Ndp.; Ha.; Ktk.; Gs.; Kn.; Ier.); N.B. (Wsk.; Col.); T. (Tln.; Svn.; Ovm.); Phi.; Sch.-D. (Zr.; Kwv.; Bwh.; Rns.; Ow.); 'n welle mé'n aere tegenover:
Zie:
kwielwelle.
aer(e) (koren)aar: Z.eil. (doch plaats. W. êêre); aere en haere: G.; Ofl.; aor(e): Z.V.W. en O.
Eêren raepe: aren lezen naoogsten: W. (Kes.) ook thans nog Dob.
De tèrve komt in 't aer: schiet in de aar: Wkp.
De tèrve levert aer: schiet in de aar: Osb.
De haeren staen d'r al op: a. boven Mdh.
synoniem(en):
aeren
