Aflange

(iets) af-(of-)lange(n) van 1. ergens afhalen afnemen: Z.eil.; Z.V.W.; L.v.Ax.; L.v.H.; Hlt.
Lang die beker daer is van't kammenet af: haal die vaas eens van het kabinet af: W.
Overdr. Da kan je wel van de muu:r aflange: dat kun je wel met je klomp voelen dat spreekt vanzelf: Ofl. (Mdh.).
2. afnemen v. hoed of pet: W. (Mdb.; Vs.; Amd.; Njoos.; Kod.); Z.B.; N.B.; T.; (Tln.; Ovm.); Sch.-D. (Rns.; Bns.); L.v.H.; Hlt.; Ofl. (Bto.);
Zie:
afpakken.
Jôôn lang je pette of ajje tegen de mêêster spreekt bin dà menie:ren!: Hkz.
2. De paeren af-(of-)lange(n): van stal halen: W. (Amd.; Njoos.; Kod.); Z.B.; N.B.; T. (Ovm.); Phi.; Sch.-D.; L.v.Ax. (Ax.; Hok.).
Twint-à (terwijl) jie de waegen uut't waegen'uus steekt za'k de paeren oflange: Hkz.
3. (b. h. kaartspel) couperen: W. (Njoos.); N.B. (Wsk.; Col.); T. (Tln.; Ovm.); Sch.-D.; L.v.H. (Lam.; Gra.; Ksz.); Ofl. (Ogp.).
4. afhandelen bespreken meestal kwaadspreken: W.; Z.B. (Ktk.; Ier.); Z.V.W. Z'ao 'êêl wat af te langen mé t'r beien: Mlk.
Je moe nie sòvee aflangen van 'n ander d'r mankêêrd-an joe ôôk wè wat: Cz. Z'ao 'êêl wat over j'af te langen: Dob.
5. vloeken: Z.B.
Die:n langden zò is of!: die vloekte zo eens even!: Ha.
Jie ei hlôf ik ok in de sectie van Serzant Verkoren edie:nd-ee? Tjôôn tjôôn die vent kon oflangen affijn ie vloeken je zô stieve az 'n stik: Kn. (Dek.).
Zie:
af'aele(n).