hameete haemeete stuk zandgrond begroeid m. gras aan de rand van de duinen; de percelen zijn omwald met opgaand hout: G. (met name bij Odp.).
Aant. Ktg. Kn.: onder Schore komt haoimeet voor als benaming v. e. stuk land.
Als familienaam is Hameete en hameeteman geg. d. Kpl.; Dl.; Odp.
