iengel

iengel engel: W. (Mdb.; Amd.; Njoos.; Osb.; Dob.); Z.B. (Lwd.; Hkz.; Ha.; Ktg.; ler.; Wmd.; Kb.). N.B. (Wsk.); Z.V.W. (Bks.; Obg.; Cz.; Bvt.; Rtc.); G.; Ofl. (Odt.); ingel: geg. d. Z.B. (Wolf.); Z.V.W. (Bks.); Pl.; L.v.H.; Ofl. (Mdh.; Smd.; Azn.). Aant. de uitspr. engel thans overwegend ook waar bovenstaande vormen nog niet verdwenen zijn.
Uitdr.: 'n iengeltje (enz.) op de straet(e) 'n duveltje op de plaete (d.w.z. haard plaat) lief buitenshuis Iastig thuis: m.m. W. (Mdb.; Amd.; Osh.; Dob.; Ztl.); Z.B. (Ndp.; Ha.; Hkz.; Wolf.; Ktk.; Ier.; Kb.); T.; Sch.-D. (Zn.; Bwh.; Bns.); L.v.Ax.; G.; Ofl. (Azn. Odt.); var.: 'n iengeltje op straete 'n daveltj'in 'uus: geg. d. Lwd.; Ktg.; Kpl.; Wmd.; 'n engel op straote 'n duvel in 'uus: Atm.