jacht

Zoek in het woordenboek

Woordenboek(en)

Term Betekenis
jacht

jacht 1. vaart bv. d'r zit jacht in de lucht (locht) 1): de wolken jagen de lucht is stormachtig: m.m. W. (Amd.; Osb.; Ok.; Grij.; Dob.; Wkp.); Z.B. (Hkz.; Gs.; Ha.; Bld.; Odl.; Kpl.; Kn.; Wmd.; Kb.);
N.B. (Kg.; Col.); T. (Anl.; Mtd Po.); Phi.; Sch.-D. (Ekz.; Bwh.; Nwk.; Bns); Z.V.W. (Bks.; Cz.; Gde.; Rtc.); Lv.H.; Wdo.; G.; Ofl. (Mdh.; Smd. Azn.).
Aant. Lam.: ook gez. v. iem. die hard loopt bv. Van de jacht vloog mijnen 'oed af.
2. haast: Z.eil.; Z.V.W. (Cz.; Gde.; Obg.); Mò je noe à wig? Wìvan eije toch zo'n jacht?: Hkz.; Krien ei altie sôô'n jacht in d'r lief: is altijd zo gejaagd ongedurig. Bh.


Zie:
drift.
Aant.: jacht het jagen weinig geh.; meer: ie gae gao jaege(n) jaogen; gewoon is bet. het jachtterrein het recht ergens te jagen bv. Ie eit dè de jacht gepacht.
1) plaats. vormen van lucht zie
lucht.