'oeje

oeje!; oej(e)oeje! uitroep van pijn angst enz.: Z.eil. (doch z. aant.); Z.V.W. en O.; G.; Ofl.; ook oejoejoe:je geg. d. L.v. Ax.
Aant.: op W. N.B. niet algemeen (geg. d. omg. Mdb.; Osb.; Ok.;Dob.; Aag.;Wsk.); Oejoe:je wad è'k toch 'n pien'in m'n lief: Osb. In verb. m.e. persoon: ongeschikt sukkelachtig: geg. d. Sch. (Zr.; Elm.); Ofl. (Mdh.); 't Ís 'n sikkertaoris van oejoeje as-ie de notúlen maekt vergeet 'n d'n elt: Elm.: verg. ook: 't Ís oeje-m'nhêêrtje:het ís mis met de zaak 't ís hommeles: Gdr.
Zie:
angst.