úto

Zoek in het woordenboek

Woordenboek(en)

Term Betekenis
úto

úto útouw rechts rechtsaf rechtsom bevel t. e. paard e. span paarden vooral b. h. ploegen: W.; Z.B.; Sch.-D. (Kwv.; Ow.; Bns.); Z.V.W. (Bks.); uutsom: Adb.; De term úto! gebezigd als naar rechts moet worden uitgeweken útouw! als rechtsom moet worden gegaan i. e. rechte hoek op de tot nu toe gevolgde baan; in deze bet. ook: úto-om!: W.; Z.B.; L.v.Ax.; Wdo.; úto-op: Z.B.; Lam. onderscheidt útom!: uitwijken naar rechts; 'ouw-útom: rechtsom (i. rechte hoek);
De vormen ito!; ito-om(me).!; iet-omme!. geg. d. Kg.; Zr.; Kwv.; Dsr.; Ng.; Nwk.; Bns.; zie nader bij hit en verg. jutom; bij de ald. geg. vormen nog: ito- hìto! en hit-omme: geg. d. Rns.; Bh.; Hsd.; Ow.; Nwk.
Voor fig. uitdr.: van gin 'aer of uto enz. wete(n): geen raad weten zie onder
'aer (links).

synoniem(en): útouw