wachtman

Zoek in het woordenboek

Woordenboek(en)

Term Betekenis
wachtman

wachtman mv. wachtmans: bewaker bewakers: W. (Amd.); Z.B. (Gs.; Kn.; Ier.); Sch.-D. (Zr.; Serk.; Elm.; Ow.; Bns.); wachsman geg. d. Mtd.; Gdr.; o. m. gebruikt voor bewaker v. d. oesterputten.