waefel

waefel waofel m.m. Alg. doch zie
tumelaer;
vuuv'arten
ook voor de gewoonte om bij de oogst en derg. wafels te bakken. Oud liedje:
Lauriene laet de zunne schiene
Laet de regen overgae
En laet de kindjes schôôle gae
Ieder in 'n 'oekje
Mé 'n gebeuterd koekje
En ieder an z'n taefeltje
Mé 'n gebeuterd waefeltje
Amen. geg. d. Dob.

2. waefel waofel mond in 'ouw je waefel enz. zie bij
waffel.