waeg

Zoek in het woordenboek

Woordenboek(en)

Term Betekenis
waeg

waeg(e) waagstuk: W. (Vre.; Aag.); Z.B. (Wolf.; H.H.; Gs.; Kwd.; Kn.; Ier.; Kb.); N.B. (Col); Kg.); T. (Mtd.; Svn.); Sch.-D. (Zr.; Dsr.; Rns.; Serk.; Ow.; Nwk.; Bns.); Ofl. (Mdh.; Smd.; Dl.); de vorm zonder e-uitg. geg. d. Wolf.; Svn.; Rns.; 't Is 'n 'êêle 'n grôôte waeg(e).

2. waege ergens waege van maeke(n): gewag melding van maken: opg. Z.B. (Stek.); thans nog z.z.; geg. d. Kod.; Ier.; Hkz.; D'r gieng grôôte waege van: er werd veel over gepraat: Z.B. (Stek.) thans nog bev. d. Hkz. Verg. gewag: beweging; drukte; omhaal (p. 275).

synoniem(en): waege