wandelen

wandelen in de bijz. bet. 1) uit logeren gaan: Z.V.W.; thans ouderw.; vroeger (tot begin v. deze eeuw) in 't bijz. gez. van het logeren der volwassen boerenzoons en -dochters bij familie en goede kennissen in de winter (omstr. half januari tot half februari); men bleef bij elke familie omstr. 4 dagen.
'k Gao 'n stuitje uut wandelen nao m'n moeje in Ôôsburg. Zie: Cadz. Landbouwer IV p.. 133.
Zie:
bieze(n);
winterneve(n).
1) In de bet. voor zijn genoegen een wandeling doen niet gebruikt zie
kuiere(n).