Term | Betekenis |
---|---|
aflaete | in de uitdr.: ie lît ok nie of voe elleve: het is een slechte betaler, een gierigaard: geg. d. Hkz. Zie: af- (of-) gae(n), afstêêne(n), centebieter. |
aflange | over iemand roddelen, ZVW. Zie aflange(n) 5 p. 20aWZD. |
aflegge | enz. kalven, geg. d. Ier; Kwd. Aant.: te Ier ook gebruikt voor het bevallen van een vrouw. In de uitdr.: 't lei(t), leg(t) niks af, of het heeft geen zin: ZB; NB (Ks); T (Po); SchD (Bns); ZVW (Bvt; Gde); LvH (Klz); ZVO-zd (Cg; Nwn). Ie kreeg af (of-) leggende wind: hij werd afgepoei erd: ZB; NB (Col); T (Svn). Zie: zak, wind, afdraoie(n), ajkuissen, vies. |
afloere | beloeren, bespione ren, geg. d. Bzl; Ax; Cg; Nwn. Zie: ajkieken; af- (of-) schiete(n), afkieke(n), glupe(n), gèrvele(n), loere(n), nieuwe neuzen, onderschèrms, kieke(n). |