Woordenboek supplement
Woordenboek(en)
| Term | Betekenis |
|---|---|
| bedurf | verderf, ZB (Hkz; Hrh; Ier). Vgl.: verduif WZD 1042. |
| bedurve | bederven, in de uitdr.: Zul der bedurve aoltied aolles voe 'n aar: Zij bederven altijd alles voor een ander: ZB. 't Vlêês is bedurve: Het vlees is bedorven: ZB. |
| bedurvelienge | 'n, een verwend kind, een bijzonder beschermd opgegroeid, verwend iemand, ZB (Ier; Hrh: ]aapje is Zo'n bedurvelienksje, ie is deur zien grottemoeder stik bedurve). Aant.: zo iemand is bedorve of bedurve volgens W (Kod; Osb); ZB (Ha, Hkz); T (Po); ZVW (Bvt; Cz); LvA (Ax). Zie: bedurve(n) blompot, flauw, kieken, veu gel, Jan, kantjesdêêg, stolpe, subbetje, zalfken. |
| beduumd | beduimeld, smerig, ZB (Dw; Ovz); NB (Col). Aant.: De vènsters bin wee lillijk beduumd: Col. Zie bevien gerd |