Woordenboek supplement
Woordenboek(en)
| Term | Betekenis |
|---|---|
| fienen | 'n, lettterlijk; iemand die fijn is. Aant.: 'n fienen geg. d. ZB. 'n fienen: een theologisch precies persoon. Lid van een streng religieuze kerkrichting. Is Bram ok Hervormd ? Nêê ie is van d'n fienen, of, ie is van de fiene kerke. Tegenover gesteld noemt men iemand die minder kerks is; ie is nog a lucht. Bijvoorbeeld in de uitdrukking; Wullem is Hervormd op luchtbannen. Bij de Katholieken is de uitdr; Ie is net zo kerks as 'n 'ond knuppelachtig. En , ie is zo fien as poppestront. |
| fierelemie | lichaam (ruw), geg. d. Col. |
| fiete | de roos op het blok bij het pijltjes werpen, geg. d. Bks; Sdk; Klz. Aant.: daarnaast fuut geg. d. Klz. Zie: pieke(n). Vgl. veugelpiek, WZD 1065a. |
| fietele | zie: tsienken. |