Woordenboek supplement

Zoek in het woordenboek

Woordenboek(en)

Term Betekenis
flaoter

'n, koeienvlaai, geg. d. Smd. Zie: blaoie; drets; koeientarte; plère; plaoie; vleie.

flauw

slap, in de uitdr.: ie was  ênig kind, ee, in ie is deu z'n moeder  Zo flauw opgekwêêkt, dat 't nog een won­ der is dat 'n Zo goed terechte gekom­ men is in 't leven: overdreven be­ schermd, verwend opgevoed: geg. dr. SchD; Kam; Nvt; Hok; LvH. Zie: bedurvelienge, blompot, kieken, veugel, Jan, kantjesdêêg, stolpe, subbetje, zalf­ ken. Zo flauw as 'eunien(k): erg flauw: geg. d. Bzl; Ks; Dsr; Ax. Aant.: voor pl. vormen  van  'eunien(k) zie WZD 333a.

flertom

! klets, pats (bijvoorbeeld gezegd als iets valt), ZB (Ier;  Kpl; Kwd); LvA (Nz). Aant.: ook gezegd bij het toedienen van een klap: Kpl. De in . WZD (flertom, p. 237b) genoemde betekenis       rechtsomkeert      niet   meer bevonden.

fleuke

lett. flard, meest fleuken (fleu­ kens, fluken):

  1. kapotte kleren, lompen, W; ZB; NB

(Wsk); D (Bns); ZVW (Bks). In de uitdr.: ginfleuken anje lief 'èn: bijzon­ der schamel, armoedig gekleed  gaan (bij uitbr. erg arm zijn): geg. d. Kpl. Ook gebruikt als synoniem voor kle­ ren.; Éé, Jan doe's gauw je fleuken an: Hrh.

Zie: puuïg, mutig; 'oender; fluzig; slonze. Zie ookfleuke, WZD 238a.

  1. ouwe lap of doek, d. Ax; ZVW.
  2. morsige vrouw, geg. d.