instêên-en-wêêr
|
heen en weer, geg. d. Ha; Nvt: gunsten en weer; Hlt en Nwn: hinteweer; LvH: ginseweer. Zie: weg en wêêr.
|
intieds
|
(net) op tijd, geg. d. ZB; Zsg; ZVW. Zie: lidje; an
|
intuge
|
netjes aankleden, optuigen, in de uitdr.: 'n meisje intuge(n): de gou den sieraden die bij de dracht horen voor haar kopen: Gdr. Vgl.: inspanne(n) WZD 376 en intuge(n) 377; optuge(n).
synoniem(en) -
intugen
|
invalle
|
verkouden worden, geg.
- Ie is nè 't rienkrieë op pienk sterdrie:e mee z'n zatte kop in de fon tein gesproenge en nae is 'n ingevaolle: Kod.Zie: va( o )llieng( e ). invoere(n) naar binnen brengen, bijvoorbeeld van een kar, geg. d. Anl. Zie: steken.
driftig, in de : issig weze: driftig heen en weer lopen: geg. d. Bns. Zie: nistig; rosse(n); bieste(n); drêêfele(n); drisse(n); drusse(n); rissig; kaetere(n); kaeterjaege(n); jakke(n); breme(n); zaevere(n); ragge(n); afragge(n).
- in de uitdr.: 'n issige kwast: een ver velende doordrammer: geg. d. Col. istènd-weer, heen en weer, d. Hrh. Zie: weg en wêêr.
synoniem(en) -
invallen,invaolle,invaollen
|