Term | Betekenis |
---|---|
siepele | motregenen, GOfl (Dl; Mdh). Vgl.: smoddere(n) (etc.). |
siepeljant |
lett. suppliant (smekeling), doch ongunstig gebr., in de uitdr.: 'n raore, a(o)rige siepeljant: een rare snuiter: ZB; NB (Ks; Wsk); T; Phi; SchD; LvA (Ax; Nz); Ofl (Dl). Vgl. sie peljant, WZD 864b in de het. van lage, gemene kerel. de vorm sjiefejant geg. d. Rll; Wde; Col; Dsr; Anl. Siepermers jant geg. d. Bzl. Ier geeft siemelant, Kam kent sieperjanus en Smd geeft sjiebelaer. |
siepje | |
siepken |
kuiken, LvH. Vgl.: joekers; tjoeke(n); tiek; tiet; kieken. |