| aerem |
- arm (lichaamsdeel), in de : aerem om pette: innig gearmd: geg. d. Ktg; Col; Ks; Klz. Vaoder en moeder liepen èrrem om pette deur de durpsstraete: Ktg. Stief an den aerem: stijf gearmd: geg. d. Ktg. Aerem in aerem is Zo waerm: het is pret tig om gearmd te lopen: geg. d. Hrh. Die 'ei wild vlêês onder z'n èrrems, hij is lui; ZVW. Èrrems nao boven! Geef je maar over,ZVW.
- arm (bijv. nw) och aereme, èrreme: uitroep van medelijden: Aant.: zo ook: aereme, èrreme ziele, donder, schaep, schaap etc. De Zocht wordt èrrem(er): het betrekt: geg. d. Ha; Hkz. Zie: veraereremoeien, bel66pe(n), volschiete(n), '66p, love(n), verae reme(n), verachtere(n), achteruut gae(n), verèrgere(n), duuster.
synoniem(en):
èrrem
|
