Afkomme

af-(of-)komme(n) afschuiven betalen: W.; N.B.; Sch. (Zr.; Rns.); G.
'k E'n à drie: kêêr om m'n geld gevroge mè dienk je dat'n afkomt?: Osb.
De prijs verlagen: W.; Z.B. (Hkz.; Ktg.; Kpl.; Ier.; Wmd.); N.B. (Kam.); T. (Ovm.; Anl.); Sch. (Kwv.; Rns.); Z.V.W.; G. (Gdr.).
A't-n nie afkomt raekt'n dad'uus nôôit kwiet: Mlk.

2. af-(of-)komme(n) 1. van wal steken beginnen: W.; Z.B.; T.; Z.V.W.; L.v.H.; G.
Lett. 't Schip kan nie afkomme: niet van de wal komen: Tln.
Ie weet van gêên afkommen: hij kan niet van wal steken niet op gang komen.
2. bij iem. komen: W.; Z.B.; Sch. (Rns.); L.v.Ax.; L.v.H.; G. (Odp.).
Je mod-is ofkommen op'n achmirg (achtermiddag): Kn.
3. opkomen m. de bedoeling te vechten: Kom is af as je durft: Tln.; Laet'n mar ofkomme: G.