basse

basse(n) 1. blaffen: W.; Z.B.; N.B. (Col.; Wsk.); T. (Tln.; Anl.; Ovm.); Phi.; Sch. (Kwv.; Zn.; Bh.; zeld.); Z.V.W.; L.v.Ax.; L.v.H.; Hlt.; G. (Odp.); Ofl. (Mdh.; Azn.; Odt.).
Wà sou d'r toch an d'and weze dat d'n 'ond zò bast? Kees zou je nie's gae kieke?: Aag.
2. brommen kwaad toespreken: W. (Mdb.; Vre.; Vwp.; Grij.; Ok.; Dob.; Wkp.); Z.B. (Ndp.; Kpl.; Ier.; Kn.; Wde.; Kb.); N.B. (Col.; Wsk.); T. (Ovm.); L.v.Ax.
Lei toch nie zò te bassen tegen dà kind 't is toch zien schuld nie: Col.
Zôô kwaed is ouwe Jan niet mar hie bast az'n kothond: spreekt stug en brommerig: Odp.; ook wel: opsnijden: Hôôrt'n wêêr is basse 't is 'n held mit s'n mond!: Odp.
3. zwaar hoesten: Amd.; Hlt.; bast'n: Wmd.; Wà bas je toch 'k sà toch die:n 'oe:sdrank mè wi's 'aele: Amd.