danse

danse(n) dansen; thans Alg. danste (g)edanst: doch oudere vormen v.t. ik enz. dansede. dansende; me enz. danseden dansenden: geg. d. omg. Mdb.; Vre.; Ok.; Col.; Kg.; Zr.; Sdb.; Ng.; Ekz.; Bns.; Bvt.; Adb.; Gdr.; Odp.; Mdh.; v. dw. (g)edanse(n): W. (omg. Mdb.; Njoos.; Osb.; Vre.; Ok.; Grij.); Z.B. (Wolf.; Bld.; Odl.; Kpl.; Wmd.; Kn.); N.B. (Col.; Kg.); T. (Anl.; Mtd.; Po.); Phi.; Sch.ÐD. (Zr.; Kwv.; Ng.; Bh.; Dsr.; Otl.; Ow.; Bns.); Z.V.W. (Gde.); L.v.Ax. (Ax.); G. (Gdr.); Ofl.; gebruik v. intensiefvorm v. inf. gedanse(n): Me gae gedanse vanaeven(d): geg. d. Dob.; Wkp.; Ha. Mé de kèrmesse doe: ze vee danse tegenwôôrdig mè 't is aol van dat nieuwermôôise spul d'ouwe boe:rekarré kenne ze nie mì: Dob.