èrg

1. kwaadsprekerig, geg. d. Ovm. Janna is toch zàvee èrreg, Aolle schandes van 't durp gae over de tonge bie d'r: Ovm.
2. erg, in de uitdr.: ergens èrg, erreg in (h)ouwe(n) ('èn): iets in de gaten hou­ den: Z. eil.; ZVW; LvA; LvH (Klz); Ofl (Dl; Sah; Smd). Aant.: met als ww. heb­

ben volgens WZD 225b geg. d. Z. eil; ZVW (Bks; Bvt); LvA; LvH; GOfl. Aldaar wordt terecht aangetekend, dat de zegswijze niet slechts ontkennend als in AN (ei je d'r èrg in, dà(t) ... ), maar ook bevestigend wordt gebruikt.'Ouw even èrreg in de paeren: Iet even op de paarden: Hrh. Vgl: èrg, WZD 225b.

3. Erreg weze(n) op: houden  van:
4. Hrh. 'k Bin vrêêd èrreg op zwirten: dol op zwoerdjes (van de spek- of ham­ huid): Hrh.

èrg zitte zenuwachtig op een stoel zit­ ten draaien, geg. d. Ax. Zie: wanteweven.