juun

Zoek in het woordenboek

Woordenboek(en)

Term Betekenis
juun
  1. in de uitdr.: ie 'ei(t) 'n juun in z'n zak: hij huilt gauw: ZB (Ha; Kpl); NB (Col; Kam); T (Po). Aant.: Po geeft
    drnst. ie 'ei 'n juun vö 't langen (binnen handbereik). Zie: waeter.
  2. in de uitdr.: Zeklêê d'r eigen as een juun mie een pelle: ze gaat slecht gekleed, met weinig variatie: geg. d.
    Kwd. Je lóópt, loopt 'r bie as 'n juun mie, mit êên schelle: erg armoedig gekleed gaan: geg. Ha; Dl. Aant.: voor
    de bet. te luchtig, te dun gekleed gaan, zie juun, WZD 389a. Zie: putig.
  3. in de uitdr.: Zb geil as 'n (renne) juun: erg hitsig: geg. d. Hrh; Sah.
  4. in de uitdr.: Juun om d'n derden, dorden: als een derde van de opbrengst naar de arbeider gaat die de juun schoon
    houdt: SchD; G; Ofl. Aant.: het gaat hier om een oud gebruik op SchD; GOfl. Juun op dêêl: als boven: SchD;
    GOfl.